«مرگ ایوان ایلیچ» (به روسی: Смерть Ивана Ильича) از مشهورترین آثار لئو تولستوی، نویسندهٔ سرشناس روسی است که در سال ۱۸۸۶ منتشر شد. این اثر به عنوان یکی از شاهکارهای ادبیات داستانی جهان و یکی از مهمترین آثار تولستوی در نظر گرفته میشود. کتاب پیش رو متن دو زبانه این اثر است که به زبان های فارسی -انگلیسی منتشر و در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.
خلاصه داستان:
داستان با مرگ ایوان ایلیچ، قاضی عالیرتبه، آغاز میشود. همکارانش در دادگاه، به جای همدردی واقعی، به ارتقای شغلی خود و مسائل مربوط به مراسم تدفین او فکر میکنند. سپس داستان به گذشته بازمیگردد و زندگی ایوان ایلیچ از کودکی تا زمان مرگش را روایت میکند.
ایوان ایلیچ مردی معمولی و موفق است که زندگیاش را بر اساس ارزشهای سطحی جامعه میگذراند. او به دنبال ثروت، مقام و لذتهای زودگذر است و از مسائل عمیقتر زندگی غافل میماند. اما زمانی که به بیماری لاعلاجی مبتلا میشود، با ترس و وحشت مرگ روبرو میشود. او به تدریج متوجه پوچی زندگی خود و بیمعنایی ارزشهایی که به آنها پایبند بوده، میشود.
در طول بیماری، ایوان ایلیچ با تنهایی و انزوای عمیقی روبرو میشود. اطرافیانش، حتی همسر و فرزندانش، نمیتوانند با رنج و درد او همدلی کنند. تنها کسی که او را درک میکند، گراسیم، خدمتکار سادهای است که با مهربانی و دلسوزی از او مراقبت میکند.
در نهایت، ایوان ایلیچ با مرگ روبرو میشود و در لحظات پایانی زندگی، به درک عمیقتری از معنای واقعی زندگی و مرگ دست مییابد.
مضامین اصلی:
* مرگ و معنای زندگی: تولستوی در این رمان به بررسی ماهیت مرگ و تأثیر آن بر زندگی انسان میپردازد. او نشان میدهد که مرگ میتواند انسان را به بازنگری در ارزشها و اولویتهای زندگی خود وادار کند.
* پوچی زندگی مادی: تولستوی زندگی ایوان ایلیچ را به عنوان نمادی از پوچی زندگی مادی و سطحی به تصویر میکشد. او نشان میدهد که ثروت، مقام و لذتهای زودگذر نمیتوانند به زندگی معنا ببخشند.
* تنهایی و انزوا: ایوان ایلیچ در طول بیماری خود با تنهایی و انزوای عمیقی روبرو میشود. تولستوی نشان میدهد که انسانها در مواجهه با مرگ، اغلب تنها و بیکس هستند.
* همدلی و شفقت: گراسیم، خدمتکار ساده، با همدلی و شفقت خود، به ایوان ایلیچ کمک میکند تا با رنج و درد خود کنار بیاید. تولستوی نشان میدهد که همدلی و شفقت میتواند به انسانها در لحظات سخت زندگی کمک کند.
اهمیت ادبی:
«مرگ ایوان ایلیچ» به دلیل پرداختن به مضامین عمیق و جهانی، شخصیتپردازی قوی و نثر روان و گیرا، به عنوان یکی از شاهکارهای ادبیات داستانی جهان شناخته میشود. این رمان تأثیر زیادی بر نویسندگان و اندیشمندان پس از خود گذاشته است.
نکات جالب:
* تولستوی این رمان را پس از تحول روحی و مذهبی خود نوشت.
* این رمان به زبانهای متعددی ترجمه شده و اقتباسهای سینمایی و نمایشی متعددی از آن ساخته شده است.
این رمان دعوتی است به تأمل در معنای واقعی زندگی و مرگ، و یادآوری این نکته که ارزشهای واقعی زندگی فراتر از مادیات و ظواهر هستند.
دیدگاه خود را بنویسید