حاجی آقا داستان بلندی از صادق هدایت است که نخستین‌بار در سال ۱۳۲۴ خورشیدی انتشار یافت. این داستان در زمان جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد و محور آن شخصی به نام ابوتراب، یکی از بازاریان تهران است که هدایت مجموعه‌ای از زشتی‌های اخلاقی را در وجود او قرار داده است. داستان حاجی آقا در پیش و پس از اشغال ایران توسط متفقین در جنگ جهانی دوم روی می‌دهد. حاجی آقا بلندترین کار داستانی هدایت پس از بوف کور است که به چهار بخش تقسیم شده‌است. بخش اول و سوم، شامل گفتگوهایی میان ابوتراب و بازدیدکنندگانش در هشتی خانه‌اش است که داستان را به نمایشنامه شبیه کرده‌است. بخش دوم شامل توصیف‌هایی از زندگی حاجی آقا و پیشینهٔ اوست. بخش چهارم هم که کوتاه‌ترین بخش داستان است، شامل رؤیای ابوتراب در عالم بیهوشی است. حاجی آقا یک داستان طنزآمیز و اجتماعی است. بیان داستان از دیدگاه سوم شخص است. همچنین در این داستان از اصطلاح‌های عامیانهٔ مردم استفادهٔ فراوان شده‌است.
دیدگاه خود را بنویسید