هیپی» کتابی دیگر از نویسنده مشهور برزیلی «پائولو کوئلیو» است که توسط «مهدی آقامحمد زنجانی» مستقیما از نسخه اصلی به فارسی ترجمه شده است. پائولو کوئلیو بعد از این که به خاطر آرزوهای پدرو مادرش دیگر به نویسنده شدن فکر نکرد و به مدرسه حقوق رفت، نتوانست دوام بیاورد؛ درنتیجه یک سال بعد مدرسه را رها کرد و مدتی مثل یک هیپی زندگی کرد. هیپی‌ها عده‌ای از جوانان آمریکایی بودند که در دهه ۱۹۶۰ میلادی در پی یک جنبش اجتماعی به وجود آمدند. آنها دسته‌جمعی زندگی می‌کردند، مرام اشتراکی داشتند، معتقد به عشق آزاد بودند، به مادیات علاقه‌ای نداشتند و می‌گفتند جامعه طبقاتی باید از بین برود و دوباره ساخته شود. سبک زندگی، هنر و لباس هیپی‌ها تاثیرات زیادی بر جوامع گوناگون گذاشت. پائولو در آن دوره هیپی‌گری خود، به مسافرت می‌رفت، مواد مصرف می‌کرد و ترانه می‌سرود.
«هیپی» داستان همین دوران از زندگی کوئلیو است. داستان زندگی و تجربه شخصی او که از آن با نام سفر معنوی یاد می‌کند: «پائولو از اولین سفر طولانی خود در مسیر هیپی که در آن زمان مد بود، برمی‌گشت. او همراه با دوست‌دخترش ــ که یازده سال از او بزرگ‌تر بود، و متولد و بزرگ‌شده در رژیم کمونیستی یوگسلاوی بود، سفر می‌کرد. دختری از یک خانوادهٔ نجیب‌زاده که همه‌چیز را ازدست‌داده بودند اما او را طوری تربیت کرده و آموزش داده بودند که به چهار زبان صحبت می‌کرد. آن دختر به برزیل فرار کرده و با یک میلیونر ازدواج‌کرده بود. اما بعد از همان شوهر به این دلیل جدا شد که به او که فقط ۳۳ سال داشت گفته بود «پیرزن.»
دیدگاه خود را بنویسید