«سنگی بر روی بافه» آخرین رمان منتشر شده به قلم «علی محمد افغانی» است که نگارش آن در سال ۱۳۸۲ به پایان رسید .کتاب ، یک داستان نیمه بلند عاشقانه است. که در سالهای ۱۳۲۵ و ۱۳۲۶ اتفاق می‌افتد …. «اسم کتاب ممکن است قدری عجیب به نظر برسد و خواننده در ابتدا معنای بافه را درک نکند ، ولی در طول داستان و پیگیری قصه ، به معنای آن و علت استفاده از این نام ، پی می‌برد.»…. در این کتاب، عناصر و مضامینی که همیشه در آثار نویسنده وجود دارند، از جمله تجربه‌های فقر، زیبایی، عشق، و ارتباط با مردمان ساده‌دل، به طور بارز به تصویر کشیده شده‌اند. داستان به شکل آشکاری زیبایی یک دختر را به تصویر می‌کشد، در حالی که اطرافیان نمی‌توانند دیدن او را تحمل کنند. رفتار آزادانه دختر در دفاع از حقوق اجتماعی خود، منجر به بدنامی و رسوایی برای او می‌شود و زیبایی او به بلای جان تبدیل می‌شود. پس از مرگ پدر، وی ناچار به تصمیم‌گیری‌هایی می‌شود که تاکنون نمی‌توانسته به آن‌ها برسد. این داستان با عمق و پیچیدگی‌های خود، خواننده را در مسیری از تعامل با انسانیت و زندگی رویاپردازی می‌کشاند.
علی‌محمّد افغانی ( متولد ۱۱ دی ۱۳۰۳ در شهر کرمانشاه) از نویسندگان نامدار ایرانی و نویسندهٔ رمان معروف «شوهر آهو خانم» است. وی سال ۱۳۰۳ در شهر کرمانشاه زاده شد و نویسنده نخستین رمان واقعی به زبان فارسی (شوهر آهو خانم) است. ٔپدر علی محمد افغانی، حسینقلی و مادرش صغری اصفهانی بودند، پدر علی محمد در بحبوحه انقلاب مشروطه از اصفهان به کرمانشاه رفت و در آنجا ماندگار شد. افغانی در رابطه با خانواده‌اش می‌گوید: «پدرم در اصفهان با کسی که سرباز ارتش سالارالدوله بود، اختلاف پیدا کرد. او گزارش داد که پدرم به سمت او تیراندازی کرده، می‌خواستند پدرم را بگیرند. پدربزرگم به پدرم گفت که مدتی از اصفهان برو سمت کربلا، پدرم به همراه پسر عمویش راهی عتبات شدند و بعد برگشتند کرمانشاه. پسر عموی پدرم در آنجا ازدواج کرد و ماندگار شدند. بعد هم پدرم با مادرم که او هم اصفهانی بود ازدواج کرد و دیگر ماندند در کرمانشاه. در واقع «بافته‌های رنج من» حکایت همین‌ها هست». اما من خود را کاملاً کرمانشاهی می‌دانم، چو پیشرفت خود را مدیون و مرهون بزرگانی چون لاهوتی، مظلومی، رشید یاسمی و… می‌دانم.
دیدگاه خود را بنویسید