«تاریخ مدرن ایران» نام اثری ارزشمند به قلم عباس امانت است. شخصی که شاید بتوان یکی ازپرکار‌ترین تاریخ نگاران درباره دوره قاجار دانست. دو کتابی که او را در دو دهه آخر قرن بیستم به شهرت رساند درمورد جنبش بابی و ناصرالدین شاه هستند که با عقیده و گرایش دینی او- بهائیت – مرتبط میباشند. اما کتاب‌های بعدی‌اش همچون شریعت: قانون اسلام در چارچوب معاصر(۲۰۰۷) و اسلام آخرالزمانی و تشیع ایرانی (۲۰۰۹) نشان دادند که تفکر تاریخی‌اش در سیر طولانی‌مدت تاریخی نیز به کار می‌آید. با تصویر پایان: چشم‌اندازهای آخرالزمان از خاورمیانه باستانی تا آمریکای معاصر(۲۰۰۲) و آیا خاورمیانه وجود دارد: تحول مفهومی در ژئوپولیتیک (۲۰۱۱) او مرزهای ایران را پشت سر گذاشت و به یکی از نویسندگان درباره خاورمیانه معاصر بدل شد.
عبّاس امانت (متولد ۲۳ آبان ۱۳۲۶ )نویسنده، پژوهشگر، خاورشناس و متخصّصِ تاریخِ قاجاریه، و استادِ بازنشسته تاریخ و مطالعاتِ بین‌المللی در دانشگاه ییل و صاحب کرسی ویلیام گراهام سامنر در این دانشگاه است
امانت در سال ۱۹۷۱ مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در سال ۱۹۸۱ نیز از دانشگاه آکسفورد دکترا گرفت. تخصص ویژهٔ وی تاریخ دوران قاجار است. وی عضو شورای سردبیری دائرةالمعارف ایرانیکا است و نیز سردبیری Persia Observed را به عهده دارد. امانت همچنین دارای تألیفاتی در زمینهٔ آیین بهایی، تاریخ ایران و هویت ایرانیان است.
حسین امانت برادر اوست. او در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی از سوی رهبری جامعه بهایی طرد شد. او از جمله مخالفین حملهٔ آمریکا به عراق بود. امانت نسبت به اثرات سو خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم بر ایران هشدار داده‌است.
«تاریخ مدرن ایران» و «قبله عالم» از مشهورترین آثار این نویسنده است.
دیدگاه خود را بنویسید