انقلاب مشروطه ایران اولین انقلاب دموکراسی خواهانه در جهان اسلام است و پس از تجربۀ ژاپن، مشروطۀ ایران نخستین نظام دموکراتیک در کشوری آسیایی بود که موقتاً به چیرگی استبداد خاتمه داد. مشروطه خواهان تلاش کرده اند حکومت قانون را جانشین خودکامگی و نهادهای ملی و دموکراتیک را جایگزین نهادهای استبدادی کنند. آن‌ها آغازگرِ اصلاحات گستردۀ قضایی و آموزشی بودند و فرایند دین‌جداگری و عقلانی‌گری را سرعت بخشیدند. همچنین با تأسیس نهادهای مدنی، مانند انجمنهای ایالتی و ولایتی، هم تفکر دموکراسی‌خواهانه را بسط دادند و هم راه‌حل منطقی را برای تقویت حاکمیت ملی و مهار نیروهای گریز از مرکز یافتند.
دیدگاه خود را بنویسید