کتاب "احوال چهار درویش" که به تصحیح "عباس بهنژاد" است که از سوی نشر آرایه منتشر شده است. داستانی سمبلیک در گونهگونی سلوک و دشواریهای طریق است. شهرت این داستان در شبه قاره هند و افغانستان بسیار بیشتر از ایران است و از آن روایتهای متنوعی وجود دارد. بسیاری ریشهی اصلی داستان را در هند میداندد. اما دقیق نمیتوان گفت نویسنده کتاب چه کسی بوده است. اما توانایی سخن گفتنش مشهور شده است و از مرزهای هند عبور کرده است و به ایران هم رسیده است. در هر انتقال داستان تغییر کرده است پس روایتهای آن متنوع است. در ابتدای این نسخه، این روایت از داستان چهار درویش به میرزا محمد افضل [سرخوش] (۱۰۵۰ تا ۱۱۲۶ /۱۶۴۱ تا ۱۷۱۴) نسبت داده شده است. میرزا محمد افضل از پارسی سرایان هند و مولف کتاب گرانقدر تذکرۀکلمات الشعرا است.
دیدگاه خود را بنویسید