کتاب دیوان حافظ به همراه فالنامه (لبه رنگی)

ویژگیهای دیوان حافظ:

۱. قالب شعری: بیشتر اشعار دیوان حافظ در قالب غزل سروده شده است. غزلهای او با ۵۰۰ تا ۶۰۰ بیت (بسته به نسخههای مختلف) از مشهورترین نمونههای این قالب به شمار میروند.
۲. مضامین:

• عشق (هم زمینی و هم الهی)
• رندی و آزاداندیشی
• انتقاد از ریاکاری و تظاهر
• فلسفه و اندیشه های عرفانی
• امید و ناامیدی در برابر سرنوشت
  ۳. نمادها و استعاره ها: حافظ از نمادهایی مانند شمع، پروانه، ساقی، می و گل و بلبل برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی و اجتماعی استفاده میکند.
  ۴. ایهام و ابهام: هنر حافظ در بهکارگیری ایهام (ابهام هنری) است که به شعرش چندلایگی معنایی میدهد و هر خوانندهای بسته به حال خود، برداشتی خاص از آن دارد.

اهمیت فرهنگی و مذهبی:

• فال حافظ: ایرانیان از دیرباز در مناسبتهایی مانند نوروز یا شب یلدا، با نیت گرفتن «فال حافظ»، دیوان او را میگشایند و شعرش را پیامِ حال خود میدانند.
• تأثیر بر ادبیات جهان: اشعار حافظ بر نویسندگان و شاعران بزرگی چون گوته (شاعر آلمانی) که دیوان شرقی-غربی خود را تحت تأثیر او سرود، اثر گذاشته است.

نمونهٔ اشعار مشهور:

• بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
  فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم
• اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
  به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

نسخه‌های معتبر:

• تصحیح علامه قزوینی و دکتر قاسم غنی:
• نسخهٔ خلیل خطیب رهبر
• نسخه قدسی 

ترجمه‌ها:

ترجمهٔ اشعار حافظ به دلیل ظرافتهای زبانی و معنایی دشوار است، اما ترجمههای انگلیسی مانند اثر رضا زاده شفق یا گلیتر (Gertrude Bell) مشهورند.

نکتهٔ پایانی:

حافظ نه تنها شاعری بزرگ، بلکه میراث‌دار فرهنگ و حکمت ایرانی-اسلامی است. شعر او آینه‌ای است که هرکس در آن، تصویر روح خود را می‌بیند. خواندن دیوان حافظ نیازمند همراهی با آهنگ کلام او و تأمل در لایه‌های پنهان معناست.