مِرداد اثری است تمثیلی و نمادین دربارۀ راهبی به نام مِرداد. مِرداد لحنی پیامبرانه دارد و یادآور لحن انجیل و عهد عتیق است. مِرداد که ابرانسان این کتاب است، با لحن و بیانی پیامبرگونه موعظهها و آموزههای خویش را در معبدی که بر بقایای کشتی نوح ساخته شده بر یاران خویش عرضه میدارد و از تجربههای روحی و زیستههای معنوی خود سخن میگوید. مِرداد به واقع آن انسان منتَظَری است که انسانها در گذر روزگاران در درون و برون خویش میجستهاند. مِرداد مانند اکثر پیامبران رسالت خویش را از کوه میآغازد و بر سنتها و کلیشههایی که روح معنویت را خشکاندهاند میشورد و طرحی نو درمیاندازد؛ چراکه کوه نماد و جایگاه تعالی معنوی و اشراقروحی است و در اساطیر و ادیان کوه همواره محل نزول وحی
میخائیل نعیمه (زاده ۱۸۸۹ درگذشته ۱۹۸۸) نویسنده، اندیشمند، منتقد و شاعر لبنانی بود. وی به طور گستردهای به عنوان یکی از مهمترین چهره های ادبیات مدرن عرب و یکی از مهمترین نویسندگان معنوی قرن بیستم شناخته میشود. نعیمی تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه باسکینتا به پایان رساند ، در انستیتوی معلمان روسیه در ناصره و حوزه علمیه پولتاوا ، امپراتوری روسیه تحصیل کرد. وی در سال 1911 به ایالات متحده مهاجرت کرد و به دو برادر بزرگتر خود در واشنگتن پیوست ، جایی که آنها دارای یک فروشگاه مبلمان بودند. وی سپس برای تحصیل در دانشگاه واشنگتن به سیاتل رفت و مدرک حقوق و هنرهای لیبرال را کسب کرد. پس از فارغ التحصیلی در سال 1916 به شهر نیویورک نقل مکان کرد ، و در سال 1918 به ارتش آمریكا اعزام شد. پس از جنگ ، نعیمه مدتی به والا والا بازگشت و در آنجا کار نویسندگی خود را در سال 1919 آغاز کرد. او به روسی ، عربی و انگلیسی شعر می سرود. سپس به نیویورک بازگشت و در آنجا به خلیل جبران و هشت نویسنده دیگر پیوست و جنبشی را برای تولد دوباره ادبیات عرب ، لیگ قلم نیویورک تشکیل داد. جبران رئیس آن و نعیمه دبیر آن بود. نعیمه در سال 1932 ، به مدت 21 سال در ایالات متحده زندگی کرد ، به باسکینتا بازگشت و در آنجا برای بقیه زندگی خود ماند. وی بر اثر ذات الریه در سن 98 سالگی در 28 فوریه 1988 در بیروت درگذشت.
دیدگاه خود را بنویسید