«عصیانگر» یا «انسان طاغی» نام اثری به‌نوشته «آلبر کامو» یکی از تأثیرگذارترین متفکران زمان است که در قالب مقاله ای کلاسیک درباره انقلاب ارائه می کند. به عقیده کامو تمایل به طغیان یکی از«ابعاد اساسی» ذات انسان است که در مبارزه ی بی پایان پرومته انسان علیه شرایط موجود وی و همچنین قیام های مردمی علیه نظم های مستقر در طول تاریخ نمایان می شود. و با این حال ، او با نگاهی به انقلاب فرانسه و اقداماتی نظیر شاه کشی و خدا کشی ، نشان می دهد که جریان انقلاب چگونه به استبداد منجر می شود. با فروپاشی رژیم های قدیمی در سراسر جهان ، «عصیانگر» به عنوان صدای وجدان مشتاق ، شیوا و کاملا منطقی در اوضاع پر فراز و نشیب ما طنین انداز می شود."آلبر کامو" با بررسی شورش و طغیان ، که ممکن است در چهارچوب شخصی و اجتماعی یک پدیده تلقی شود ، چندین شخصیت و جنبش "ضد فرهنگ" از تاریخ اندیشه و هنر غرب را بررسی می کند و به اهمیت هر یک در پیشرفت کلی انقلاب نور می تاباند. اندیشه و فلسفه ی این اثر مورد توجه مداوم قرار گرفته و بر فلاسفه و نویسندگان مدرن تأثیر خود را گذاشته است.
دیدگاه خود را بنویسید