«آخرین شاهدان» دومین اثر از مجموعه مستند/داستان های نویسنده ی بلاروسی و برنده جایزه نوبل ادبیات «سوتلانا الکساندرونا الکسیویچ »است. کتاب پیش رو، خاطرات جنگ زدگانی است که در خلال جنگ جهانی دوم، سنی بین شش تا دوازده سال داشتند و مظلوم ترین شاهدان این نبرد خونین به شمار می آمدند. روایت جنگ از دید کودکان، از هر اتفاقی در این دنیا ترسناک تر و تأثیرگذارتر است و کتاب آخرین شاهدان، همانند سایر آثار الکسیویچ، هیچ شباهتی با آن دسته از آثار ادبی ندارد که در آن ها، نویسنده فقط می نویسد و مخاطب هم فقط می خواند. این کتاب، روایت ویرانی های جنگ از دید کودکانی خردسال است، نه سربازان، سیاستمداران و یا تاریخ نویسان. در چشمان کودکانی که تجربه ی چندانی از زندگی ندارند، جنگ، جنبه های دیگری نیز دارد.
سوتلانا الکساندرونا الکسیویچ ( متولد 1948 در اوکراین) روزنامه نگار و نویسنده سرشناس اهل کشور روسیه سفید (بلاروس) و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 2015 است. وی پس از فارغ التحصیل شدن از مدرسه در چند نشریه ی محلی به عنوان خبرنگار مشغول کار شد. شهرت او به عنوان روزنامه نگار به دلیل نوشتن و روایت در مورد رویدادهای کشورش چون جنگ جهانی دوم، جنگ شوروی و افغانستان، سقوط اتحاد جماهیر شوروی، فاجعه ی چرنوبیل و گفت وگو و مصاحبه با شاهدان این واقعه است که منجر به آزار و اذیت او توسط نظام حاکم آن دوره شد. از جمله آثار او می توان به «جنگ چهره ی زنانه ندارد»، «صداهایی از چرنوبیل؛ تاریخ شفاهی یک فاجعه هسته ای» و «پسران روئین چهره» (درباره ی وقایع افغانستان) اشاره کرد. کسب جایزه ی نوبل ادبیات، جایزه ی مدیسی و جایزه ی صلح ناشران آلمان، بخشی از افتخارات این بانوی نویسنده است.
دیدگاه خود را بنویسید