چگونه تاجری که در 1933 به طور تصادفی بر سر راه هیتلر قرار گرفت، از 1938 تا زمان صدور حکم اعدامش در دادگاه نورنبرگ، با قدرت بر دستگاه دیپلماسی رایش سوم سلطنت کرد؟ یواخیم فون ریبنتروپ، که ابتدا خانۀ خود را به محل برگزاری جلسات سری در اختیار حزب نازی قرار داده بود، برخلاف نظر سران حزب که او را شخصیتی سطحی نگر و بی استعداد می دانستند، توجه هیتلر را به خود جلب کرد و در 1936 سفیر آلمان در لندن شد. جایی که به دلیل بی کفایتی اش مورد تمسخر قرار گرفت، اما از کار ننشست. او تصدی وزارت امور خارجه این کشور در دورۀ رایش سوم بین سال های 1938 تا 1945 را بر عهده داشت و در بحران هایی که منجر به جنگ جهانی دوم شد، نقش اساسی ایفا کرد.
ریبنتروپ شخصیتی به شدت ضدانگلیسی داشت و هیتلر را در سیاستی تشویق کرد که به جنگ با بریتانیای کبیر منجر شد. تلاش هایش برای ایجاد اتحاد،ائتلاف نظامیِ فاجعه بار با ایتالیا و ژاپن و پیمان ننگین با اتحاد جماهیر شوروی را برای آلمان به همراه آورد. شکست هایی که وِرماخت متحمل شد هرگز ایمان او را به موفقیتِ قطعی پیشوایش، که تا انتها از او حمایت کرد، متزلزل نکرد. مایکل بِلاچ، مورخ بریتانیایی، با ظرافت، جامعیت و دقت که مشخصۀ تاریخ نگاری آنگلوساکسون است، کارنامۀ او را روایت می کند و پرترۀ شخصیتی عجیب، شوم و جذاب را ترسیم می کند که به سبب سرسپردگی اش به پیشوای خود به داستانی بسیار بزرگ کشیده شده بود که با حکم اعدام او در دادگاه نورنبرگ پایان یافت. او هرگونه مسئولیت در تبعید یهودیان را انکار کرد، در حالی که شواهد آشکاری مبنی بر تمایل او به تسریع آن، به ویژه در فرانسه، وجود داشت.
دیدگاه خود را بنویسید