باور راسخ بسیاری از اندیشمندان دوران مدرن این بود که مدرنیته بر زمین ویرانه ی دین پی ریزی شده است. در این دوران، پارادایم غالب بر حوزه های گوناگونی چون فلسفه، جامعه شناسی، مردم شناسی، روان شناسی، روان کاوی و غیره نابودی گریزناپذیر دین در سیر تحول و دگرگونی اندیشه ی بشری بود. این پارادایم به ویژه از نیمه ی دوم سده ی بیستم با چالش جدی رشد و شکوفایی باورها، آداب و اعمال دینی در درون کشورهای غربی رهاشده از قیمومیت کلیسا روبه رو شد. کتاب حاضر گزیده ای است از نوشته ها و کنکاش های اخیر چند چهره ی برجسته ی جامعه شناس دین در فرانسه درباره ی وضعیت کنونی امر دینی این کشورها. نویسندگان بر این باورند که بازگشت امر دینی بیش از این که به معنای رجعت به گذشته باشد، فراورده ی پدیده ی بازخوانی منابع معنایی گذشته و نیز درهم آمیزی آن ها با منابع مشروعیت بخش مدرن است. در چنین وضع و حالی، ملاک حقانیت یک باور تجربه ی شخصی و رهاورد سودمند آن برای فرد است
دیدگاه خود را بنویسید