کتاب سرگذشت ندیمه | مارگارت آتوود

ویژگی های کتاب سرگذشت ندیمه

برنده ی جایزه ی گاورنر جنرال سال 1985

برنده ی جایزه ی کامن ولث سال 1987

برنده ی اولین جایزه ی آرتور سی کلارک سال 1987

برنده جایزه ی لس آنجلس تایمز سال 1986

قسمت هایی از کتاب سرگذشت ندیمه

در اتاقی می خوابیدیم که زمانی سالن ورزش بود. روی کف چوبی لاک و الکل خورده سالن خطوط و دایره هایی دیده می شد که در گذشته برای مسابقات کشیده بودند. حلقه های تور بسکتبال هنوز بود، اما از خود تورها خبری نبود. دور تا دور سالن برای تماشاچی ها بالکن ساخته بودند. احساس می کردم بوی تند عرق، آمیخته به بوی شیرین آدامس و عطر دختران تماشاچی آن زمان در مشامم مانده است. در همین سالن مجالس رقص برپا می کرده اند. ضجه ای حزن انگیز، حلقه های گل کاغذی، آدمک های مقوایی و توپ چرخانی از آینه که گرد نور بر سر حضار در حال رقص می پاشید. سالن شاهد معاشقه های قدیمی، تنهایی و انتظار بود، انتظار برای چیزی بی شکل و بی نام. هنوز آن اشتیاق را به خاطر دارم، اشتیاق چیزی که همواره در شرف روی دادن بود. 

 آزادی بیش از یک نوع است. آزادی برای انجام کاری و آزادی از شر چیزی. 

 چه کسی می داند ذره ای از این اخبار واقعیت دارد یا خیر؟ و آن ها فقط تصاویر پیروزی هایشان را نشان مان می دهند، نه شکست هایشان. چه کسی است که طالب اخبار ناگوار باشد؟