روزگار عسرت: خاطرات اسیر آزاد شده هادی باغبان : با بررسی آثار به جای مانده از خاطرات آزادگان به این نتیجه میرسیم که عراقیها اسیران ایرانی را به دو گروه اسرای صلیبدیده و اسرای صلیبندیده تقسیم کرده بودند!اسرای صلیب دیده به کسانی گفته میشد که نامشان در دفتر صلیب سرخ جهانی ثبت شده و از حداقل حقوق در اسارت برخوردار بودند.اما اسرای صلیبندیده، کسانی بودند که صلیب سرخ جهانی هیچ اطلاعی از تعداد، محل نگهداری و سرنوشتشان نداشت.این تقسیم بندی برای عراقیها از این نظر حائز اهمیت بود که احساس آزادی عملِ بیشتری در سختگیری به اسرا از خود نشان داده و اسرای صلیب ندیده را از حداقل امکانات محروم میکردند.راوی «روزگار عُسرت» از گروه دوم بود. بنابراین، لحن «هادی» و اتفاقاتی که برای او پیش آمد، با کتابهایی که تاکنون و پیش از این از زبان اسیران ایرانی شنیده شده است، متفاوت است.هادی که روزگاری با بدنی ورزیده و تنومند به چنگ عراقیها افتاده بود، بعد از دو سال و اندی، با بدنی تکیده و رنجور به ایران برگشت.
دیدگاه خود را بنویسید