کتاب ایرانیان و رویای قرآن پارسی روایتی فشرده است از پویایی زبان پارسی دری و پویش هزار و دویست سالۀ آن، که از تلاش برای پایدارسازی و سامان‌بخشیِ هویتایرانی آغاز می‌شود و به‌سوی بالندگی معنوی و ورجاوندی زبان پارسی دری فرا می‌رود.بخشی از این تکاپوی هزار ساله را در تاریخ حیات سه ابرمتنِ پارسی (شاهنامه، مثنوی، دیوان حافظ) به مثابه پایدارترین رویدادهای فرهنگی ایرانی ارائه می‌دهد و تلاشدارد دستمایۀ معتبری برای فهم چگونگی و چرایی فـرَهمَند شدن یا نشدن ابرمتن‌های پارسی فراهم سازد.کتاب می‌تواند گام کوچکی باشد برای پاسخ به این پرسش دیرینه که کدام شاهکار ادبی پارسی، رتبۀ والاتری دارد؟
دکتر محمودِ فُتوحیِ رودمَعجَنی (متولد ۲ شهریور ۱۳۴۳ در رودمعجن، تربت حیدریه) از استادان زبان و ادبیات فارسی در ایران است.او استاد تمام بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد و ساکن کانادا است. وی دورهٔ دبیرستان را در شهر خود گذراند و در سال ۱۳۶۸ از دانشگاه تربیت معلم (خوارزمی) تهران مدرک کارشناسی ادبیات فارسی گرفت. کارشناسی ارشد را در دانشگاه تهران گذراند و دورهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی را در سال ۱۳۷۴ در دانشگاه تهران با نگارش پایان‌نامه با عنوان «دیدگاه‌های نقد ادبی در عصر صفوی» زیر نظر دکتر عبدالحسین زرین‌کوب و دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی به‌پایان برد.
دیدگاه خود را بنویسید