کتاب«سوگ مادر» مجموعهای از یادداشتهای به جا مانده از «شاهرخ مسکوب« است که احساسات خالص وی را به دور از انتظار برای چاپ این دل نوشته ها در بردارد. همین مساله سبب شده تا این اثر، ژرف ترین و خالص ترین احساساتی را که یک انسان می تواند بروز دهد، بدون ملاحظاتی که خاصه ی انتشاراتی هاست، در برداشته باشد.این کتاب پناهگاه امنی است برای "شاهرخ مسکوب" و هر کسی که در "سوگ مادر" به ماتم نشسته، تا دمی در آن بیاساید و بار سنگین این مصیبت را برای لحظاتی هم که شده در میان سطرها پایین بگذارد؛ باشد که هنگام ورود دوباره به دنیای واقعیت، اندکی سبک تر از قبل با این مساله کنار بیاید. "شاهرخ مسکوب" اما این سطرها را بدون هیچ نقش و نقابی به رشته ی تحریر درآورده است؛ او ناب ترین و طبیعی ترین احساساتش را که با توانایی ذاتی و صیقل خورده ی ادبیاتی اش درآمیخته است، روی کاغذ می آورد و برای این کار به جز همان استعداد و ناخودآگاه ادبی صیقل یافته، هیچ زرق و برق اضافی به نوشته نمی دهد.
شاهرخ مِسکوب (متولد ۲۰ دیِ ۱۳۰۴ و درگذشته ۲۳ فروردینِ ۱۳۸۴) پژوهشگر، شاهنامهپژوه، مترجم و نویسنده ایرانی بود. شاهرخ مسکوب به سالِ ۱۳۰۴ در بابل زاده شد و سپس در تهران و اصفهان ادامه تحصیل داد. پس از پایان تحصیلات دبیرستان به تهران بازگشت و در رشته حقوق دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد و به روزنامه «قیام ایران» رفت و به تفسیر اخبار خارجی پرداخت که این «اولین کار نویسندگی» او بود. علاوه بر این، مِسکوب در این سالها زبان فرانسه را آموخت. مسکوب به صورت پارهوقت با پروژه تاریخ شفاهی ایران هم همکاریهایی را انجام داد و مصاحبه از چندین شخصیت سیاسی اجتماعی مانند هوشنگ نهاوندی را عهدهدار بود.
دیدگاه خود را بنویسید