کتاب حاضر شامل پنج مقاله از آثار فروید است که از سوی نشر قطره منتشر شده است. کتاب حاضر بر پایه نگاهی روانکاوانه و با مفاهیمی چون سکسوالیته، نظریه هایی در باب جنسیت و اهمیت پرداختن به پدیده های روانی چون خاطرات پوشان، ضحنه‌ی اولیه، فانتزی و واقعیت دستگاه روانی و در نهایت تبیین کارکرد فرایند سرکوبی پاسخی به چیستی دستگاه روان و نحوه‌ی شکل گیری آن ارایه کند. این آثار، به خواننده علاقه مند به حوزه‌ی روانکاوری فرصتی می دهد تا با آشنایی با دیگر ابعاد نظری این وزه به درک خود از پدیده های روانی عمق بخشیده و چیستی و چگونگی پدیده های روانی را از سیطره‌ی مفاهیم مطلق و محدود حوزه روانشناسی خارج نموده و بار دیگر با خطاب قرار دادن نا خودآگاه خواننده ی خود، همچنان که متون فروید در اکثر مواقع ارتباطی ناخودآگاه به ناخودآگاه با خواننده است، به انتقال مفاهیم در این حوزه بپردازد. در آخر همچون فروید این عبارت شاهکار هملت را یادآور می شویم: بیش از آنچه در خیال فلسفی ما بگنجد در آسمان و زمین وجود دارد، هرکس موفق به حذف اعتقادات از پیش تعیین شده‌اش بشود قطعا در کشف متعاقب چنین پدیده هایی بیشتر پیش می رود.
زیگموند فروید (به آلمانی: Sigmund Freud) متولد ۶ مهٔ ۱۸۵۶ و درگذشته ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹، نویسنده و عصب‌شناس اتریشی و بنیان‌گذار دانش روانکاوی، روشی بالینی برای ارزیابی و درمان آسیب‌های روانی، بود.
فروید متولد موراویا در امپراتوری اتریش بود. خانوادهٔ او از یهودیان گالیسیایی بودند. او در سال ۱۸۸۱ از دانشگاه وین به‌عنوان دارندهٔ مدرک دکترا در پزشکی پذیرش گرفت، و پس از به پایان رساندن دوره شایستگی خود در سال ۱۸۸۵، به عنوان مدرس در رشته آسیب‌شناسی عصبی گماشته شد و در سال ۱۹۰۲ به درجهٔ استادی رسید. فروید در وین به زندگی و کار مشغول بود و طبابت بالینی خود را در سال ۱۸۸۶ آن‌جا راه‌اندازی کرد. به‌دنبالِ پیوستن اتریش به آلمان در مارس ۱۹۳۸، فروید اتریش را ترک کرد تا از آزار و اذیت نازی‌ها در امان باشد. او در سال ۱۹۳۹ به دور از میهن خود در بریتانیا درگذشت.
دیدگاه خود را بنویسید