کتاب «آسیب شناسی روانی زندگی روزمره» از آثار محبوب و پرمخاطب ترین «زیگموند فروید» است که با ترجمه «سهیل سمی» منتشر شده است.. فروید در کتاب حاضر، به دلایل و مبانی روانشناسانه‌ی فراموش کردن نام ها و کلمات، استفاده ی نادرست از کلمات در هنگام صحبت کردن و نوشتن، و دیگر خطاهای مشابه می پردازد. بررسی ها و استدلال های فروید در این کتاب با استفاده از خاطرات شخصی و مثال های فراوان و قابل درک، به زیبایی تمام به بحث گذاشته شده اند. بر طبق تحقیقات انجام شده در حوزه ی آسیب شناسی روانی، هیچ کدام از این خطاها و مشکلات ریز و درشت کلامی، صرفا اتفاقی نیستند. تفاسیر حیرت انگیز فروید در این کتاب که یکی از خواندنی ترین آثار او به حساب می آید، بهترین معرفی ممکن از تفکر روانکاوانه در عمل است.
زیگموند فروید (به آلمانی: Sigmund Freud) متولد ۶ مهٔ ۱۸۵۶ و درگذشته ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹، نویسنده و عصب‌شناس اتریشی و بنیان‌گذار دانش روانکاوی، روشی بالینی برای ارزیابی و درمان آسیب‌های روانی، بود.
فروید متولد موراویا در امپراتوری اتریش بود. خانوادهٔ او از یهودیان گالیسیایی بودند. او در سال ۱۸۸۱ از دانشگاه وین به‌عنوان دارندهٔ مدرک دکترا در پزشکی پذیرش گرفت، و پس از به پایان رساندن دوره شایستگی خود در سال ۱۸۸۵، به عنوان مدرس در رشته آسیب‌شناسی عصبی گماشته شد و در سال ۱۹۰۲ به درجهٔ استادی رسید. فروید در وین به زندگی و کار مشغول بود و طبابت بالینی خود را در سال ۱۸۸۶ آن‌جا راه‌اندازی کرد. به‌دنبالِ پیوستن اتریش به آلمان در مارس ۱۹۳۸، فروید اتریش را ترک کرد تا از آزار و اذیت نازی‌ها در امان باشد. او در سال ۱۹۳۹ به دور از میهن خود در بریتانیا درگذشت.
دیدگاه خود را بنویسید