فهوم «حلوفصل» مفهومی بهغایت بنیادین و درعینحال مغفول در فرایند درمان است و کتاب حاضر، تسهیل فرآیند حلوفصل در رواندرمانی شرح مبسوطی از آن به دست میدهد و آن را از پستوی مهجوری و رمز و راز بیرون میآورد.عوامل مختلفی باعث ایجاد و تداوم علائم بیماری و رنج بیماران میشوند؛ ازهمینرو نمیتوان برای حلوفصل و رفع آنها به یکیدو مداخله کفایت کرد. کتاب حاضر به موضوعاتی همچون علیت چندگانه، اجبار به تکرار و دوقطبیهای تجربه میپردازد.ولی این پایان ماجرا نیست و ما در همین اثنا با اهمیت ایجاد تجربهٔ هیجانی اصلاحی آشنا میشویم و میبینیم که پیمان درمانی و تسهیل پایانی مثبت برای درمان تا چه اندازه مهم است و چگونه باید در مسیر احیای این اتفاق کوشید.
کتابی که در دستان شماست، سخت به کار روان درمانگرانی میآید که فکر و ذکرشان افزایش اثربخشی درمان است و درعینحال دغدغهٔ رشد فردی و حرفهای را هم در سر میپرورانند. پاتریشیا کاگلین روانشناس بالینی است و در این عرصه، ۴۰ سال تجربهٔ درمان و تدریس دارد.
او نویسنده کتابهای به حداکثر رساندن اثربخشی درمان در روان درمانی پویشی (انتشارات راتلج، ۲۰۱۶)، زندگی های دگرگون شده (انتشارات راتلج، ۲۰۰۷)، و روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده (انتشارات راتلج، ۲۰۰۴) است.
او در کشورهای مختلفی به سخنرانی، تدریس و آموزش رواندرمانگران مشغول است.
قسمتی از کتاب
زن پنجاه ساله ای که چهار فرزند داشت، برای پی بردن به علت رفتار خودشکست دهنده خود در رابطه اش با مردها و همچنین گرایش دیرینه و شدید به انزوا و حفظ فاصله هیجانی، به روان درمانی فشرده آمده بود.
چهار سال بود که از شوهر آزارگر خود جدا زندگی می کرد، ولی هنوز نمی توانست «کار را تمام کند» و طلاق بگیرد. هر وقت می خواست طلاق بگیرد، متوجه می شد که علیرغم آرزوی هشیارانهاش برای جدایی کامل از همسرش، کماکان بهنحوی به او وابسته است.
پس از بررسی متوجه شدیم که پدر بیمار او را بارها مورد آزار جسمی و روانشناختی شدید قرار داده است، پدری که رفتار فوقالعاده خشونتآمیزی در قبال مادر و خواهر ـ برادران او نیز داشته است.
برایش روشن بود که دارد الگوی مادرش را در این زمینه تکرار میکند و انگیزة بالایی داشت تا یکبار برای همیشه به این الگو خاتمه دهد.
دیدگاه خود را بنویسید