کتاب «دیگو آرماندو مارادونا» اثری از «هری هریس» است که در قالب یک ناداستان به زندگی‌نامهٔ ورزشی «مارادونا» میپردازد کتاب حاضر شامل ۱۴ فصل است و شما را با یکی از مهم‌ترین ورزشکارارن جهان به نام «دیگو آرماندو مارادونا» آشنا میکند. عنوان برخی از فصل‌های این اثر عبارت است از «شور و حال جام جهانی ۱۹۹۴»، «قهرمان یا ضد قهرمان؟»، «اسطوره، افسانه‌ها، مشاجرات»، «سه روز عزای ملی»، «پلیس در مورد قتل عمد تحقیق میکند»، «داستانهای مارادونا» و «چگونه دیهگو به امضای قرارداد با اسپرزو شفیلد یونایتد نزدیک بود».
بخش هایی از متن کتاب
«شاید زمانیکه گری لینه‌کر بلافاصله بعد از شنیدن خبر درگذشت دیهگو مارادونا یکی از توییت‌های بدنام خود را منتشر کرد، حین بازی هوشمندانه با کلمات، ستایش خود[نسبت به مارادونا] را مخفی کرده باشد. اما در حقیقت لینه‌کر چیزی جز احترام برای مارادونا قائل نبود و حتی تصمیم داشت مستندی پرمعنا دربارهٔ این[اسطورهٔ] آرژانتینی بسازد. از آنجایی‌که این کتاب تصمیم دارد قهرمان یا ضدقهرمان بودن[مارادونا] را مشخص کند، کسانیکه شناخت بهتری از او دارند، وی را بیشتر قهرمان می‌دانند تا ضدقهرمان.
لینه‌کر در سال ۲۰۱۶ فرصتی برای مصاحبه با مارادونا پیدا کرد تا او در مستندی برای بی سی سی، دربارهٔ دوران حرفه‌ای خود درون و بیرون از زمین به تفصیل صحبت کند. لینه‌کر نتوانست هنگام اولین ملاقات با مارادونا، در مقابل تمایل خود برای پرسیدن اینکه با کدام دست[گل دست خدا را به ثمر رسانده]، مقاومت کند و طی یک شوخی این را از او پرسید. در این کلیپ مشاهده می‌شود که لینه‌کر با مارادونا دست می‌دهد و از او می‌پرسد: "این کدام دست بود؟"
مارادونا با خنده پاسخ می‌دهد و با گستاخی بازوی چپش را در برابر لینه‌کر بلند میکند و در حالیکه مچ دستش را تکان می‌دهد می‌گوید: "نه، این یکی بود!" اغلب در مورد گل دست خدا از مارادونا سؤال می‌شد و او هیچگاه از پذیرش مسئولیت آن شانه خالی نکرد، نشان نداد که شرمنده است و برای آن عذرخواهی نکرد.
در واقع او از مناقشه لذت می‌برد. مارادونا در سال ۲۰۱۹ گفت: "می‌دانستم که دستم خودم بود. برای انجام آن نقشه‌ای نداشتم اما در عمل آنقدر سریع رخ داد که داور خط نگهدار ندید از دستم استفاده کردم. داور به من نگاه کرد و گفت: گل. احساس خوبی بود، شبیه نوعی انتقام نمادین از انگلیسی‌ها بود."
این مستند مربوط به سی‌امین سالگرد بازی آرژانتین در مرحلهٔ یک چهارم نهایی[جام جهانی ۱۹۸۶] برابر انگلیس بود که مسلماً نمادین‌ترین عملکرد مارادونا در تیم ملی محسوب می‌شود. این برنامه، بازتاب دهندهٔ بازی، عملکرد انگلیس در ابتدای کار و بُعد سیاسی مسابقه، چهار سال بعد از جنگ فالکلند بود. بزرگان[فوتبال] انگلیس، از جمله لینه‌کر، گلن هادل، کِنی سانسوم، تری بوچر، استیو هاج و پیتر شیلتون که[در آن مسابقه] بازی کرده بودند، در آن مشارکت داشتند. این مستند که توسط شرکت شخصی لینه‌کر، گل‌هنگر فیلم، تولید شده است، دیدگاه‌های بازیکنان باسابقه را با مطالب آرشیوی و موسیقی آن دوره را ترکیب کرده تا به یکی از مشهورترین لحظات تاریخ بازی[فوتبال] بپردازد.»
مشاهده کتاب های انتشارات گلگشت
دیدگاه خود را بنویسید