«خودکاوی» کتابی به قلم دکتر کارن هورنای است که شیوه‌های مختلف خودکاوی را مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد که یعنی افراد تا چه میزان می‌توانند به تنهایی از تکنیک های روانکاوی برای حل مشکلات خودشان استفاده کنند. این روانکاو برجسته ی آلمانی در کتاب خودکاوی، موضوعات متنوع، جذاب و بسیار آموزنده ای را برای مخاطبین شرح می دهد: نیروهای محرکه در بیماری های روانی، مراحل مختلف ادراک روانکاوانه، نقش بیمار و درمانگر در فرآیند روانکاوی، خودکاوی گاه به گاه و نظام مند، و توقعات واقع گرایانه ای که می توان از به کارگیری فرآیند خودکاوی داشت.
کارن هورنای (به لاتین: Karen Horney) ؛ متولد ۱۶ سپتامبر ۱۸۸۵ در آلمان و درگذشته ۴ دسامبر ۱۹۵۲ در امریکا ) روانکاو و نویسنده سرشناس آلمانی و پیرو مکتب فروید بود. تبار هورنای در اصل نروژی و هلندی بود. کارن هورنای بسیاری از نظریات فروید، از جمله نظریه معروف «غریزهٔ جنسی» او را رد می‌کند. وی برخلاف فروید که علت اساسی بیماری‌های روانی را سرکوب نمودن تمایلات غریزی و از همه مهم‌تر غرایز جنسی می‌داند، معتقد است که بیماری‌های روانی حاصل روابط خشن و ناهنجار افراد محیط با کودک است.فروید در مقاله توضیحات، کاربردها و راهکارها، ۱۹۳۳، می‌گوید: «این تقریباً ویژگی جهان‌شمول این «جنبش‌های جدایی‌طلبانه» است که هر یک جزئی از گنجینه موضوعات روانکاوی را برمی‌دارد و خود را بر اساس این قاپیدن مستقل می‌کند – با انتخاب برای مثال غریزهٔ غلبه یا تعارض اخلاقی یا [اهمیت] مادر یا ژنیتال و از این قبیل.»
دیدگاه خود را بنویسید