ما نباید از تنبلی بترسیم چون چیزی به نام تنبلی وجود ندارد. اغلب ما بیشتر روزهای عمرمان را با احساس خستگی خستگی، غرق در مشکلات و نا امیدی از خودمان می گذرانیم و یقین داریم که به حد کافی تلاش نکرده ایم انگار هر قدر هم که سخت کار کرده باشیم یا به موفقیت هایی رسیده باشیم فرقی نمی کند. با وجود تمام فرسودگی های شغلی، بیماری های مرتبط با استرس و هفته ها کم خوابی کماکان بر این باوریم که ناتوانی هایمان باعث «تنبلی مان» می شوند و تنبلی همیشه بد است. اما این جهان بینی زندگی مان را ویران کرده در این کتاب خواهیم خواند که افراد خسته و فرسوده دچار نوعی تنبلی ذاتی شرم آور یا شیطانی نیستند. بلکه واقعیت این است که آنها تقلا می کنند در فرهنگی بیش از حد سخت گیرانه و مشوق اعتیاد به کار دوام بیاورند.
دون پرایس
متخصص حوزه روانشناسی اجتماعی، استاد دانشگاه لویولای شیکاگو و ستون نویس مجلاتی از قبیل فایننشیال تایمز هافینگتن پست و بیزینس اینسایدر
دیدگاه خود را بنویسید