«وای بر مغلوب» نمایشنامه‌ای به قلم «غلامحسین ساعدی» است که در سه پرده به اجرا و نمایش در می آید . شخصیت های نمایش عبارتند از : خانم، سکینه، خدیجه ، سودابه ، سوسن و پسر عمو . اولین صحنه با حضور خانم آغاز می شود . به دنبال او سکینه و خدیجه، و خدمتکار پیر وارد می شوند. خانم عصبانی است و با ناسزا گفتن به بچه های محل و تهدید آن ها باعث وحشت خدیجه و سکینه می شود. خانم، پیرزنی است روانی که پس از مرگ همسرش به اطرافیان خود مشکوک شده است. او احساس می کند بچه ها می خواهند او را اذیت کنند ؛ از این رو تصمیم می گیرد با سنگ به آنها حمله کند …
غلامحسین ساعدی (متولد ۲۴ دی‌ماه ۱۳۱۴ در شهر تبریز و درگذشته ۲ آذر ۱۳۶۴ در پاریس ) با نام مستعارِ گوهر مراد، پزشک و نویسنده سرشناس ایرانی بود. ساعدی دستی هم بر نمایشنامه نویسی داشت و با بهرام بیضایی و اکبر رادی از نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار می‌رود. براساس مجموعه هشت داستان عزاداران بَیَل، فیلم گاو توسط داریوش مهرجویی ساخته شد.
او از اوایل تشکیل کانون نویسندگان ایران به آن پیوست، ابتدا به عنوان نماینده نویسندگان به عنوان اعتراض به سانسور با نخست‌وزیر «هویدا» مذاکره و به «آقای آموزگار» نامه نوشتند که اصلاح شود ولی به نتیجه نرسیدند و سپس کانون نویسندگان را تشکیل دادند. در سال ۱۳۵۶ اولین شب شعر رسمی کشور را تشکیل دادند که سیمین دانشور و شمس آل احمد و خیلی از نویسندگان و شاعران در آن شرکت می‌کردند که «کتاب ده شب» مربوط به آن شب‌هاست. ساعدی سال ۱۳۶۴ در پاریس درگذشت و در گورستان پرلاشز به خاک سپرده شد.
دیدگاه خود را بنویسید