«خواب زمستانی» رمانی معروف به قلم «گلی ترقی» نویسنده معاصر ایرانی است که مشتمل بر ده فصل است. کتاب حاضر روایت داستان خاطرات یک پیرمرد است که با همکلاسی های دوران مدرسه اش بزرگ شده بود و با هم عهد بسته بودند که تا پایان عمر کنار هم بمانند. اما چه کسی از تقدیر خود آگاه است؟ تقدیر او هم این بوده که هر روز را در تنهایی و انتظار بگذراند. در اتاقی که جز غریو باد و سوت پاسبان و صدای دندان های موشی که چیزی را می جود، صدای دیگری در آن به گوش نمی رسد. پس کجا رفتند تمام آن رویدادهای شیرین ساعت هشت؟ آن ایام پرشور جوانی؟ آن رفاقت های بی غل وغش؟ آن ها همین جا در "خواب زمستانی" اند. در قاب شیشه ای ذهن پیرمرد که هر فصل را با یاد زندگی یکی از دوستانش می گذراند.
گلی ترقّی (با نام اصلی زهره مقدم ترقی)، (متولد ۱۷ مهر ۱۳۱۸ در تهران) نویسنده سرشناس ایرانی است که در کشور فرانسه زندگی می کند. از داستان‌های قابل تأمل او می‌توان به بیتا، بزرگ‌بانوی روح من، اتوبوس شمیران و خانه‌ای در آسمان اشاره کرد. وی همسر هژیر داریوش، سینماگر و منتقد سینما بود و از وی دارای ۲ فرزند است که اکنون از یکدیگر جدا شده اند. پدرش لطف‌الله ترقی مدیر مجلهٔ ترقی بود. گلی ترقی در شمیران به مدرسه و سپس دبیرستان انوشیروان دادگر رفت. در ۱۹۵۴ پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان به آمریکا رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و در رشتهٔ فلسفه فارغ‌التحصیل شد و از آن‌جا که زندگی در آمریکا را دوست نداشت به ایران بازگشت. پس از بازگشت، به داستان‌نویسی روی آورد. او ۹ سال در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس در رشته شناخت اساطیر و نمادهای آغازین پرداخت، سپس به فرانسه رفت.
دیدگاه خود را بنویسید